Lynn (3,5) vind het altijd leuk als er weer een nieuw boekje in huis is. Dus toen ‘De Blissies in Villa Voelspriet‘ binnenkwam, moesten we direct gaan lezen. En dat snap ik bij dit boek ook wel, want het ziet er erg vrolijk uit.
Villa Voelspriet
Op de cover gebeurt veel. De titel is spelend opgeschreven en daaronder zie je een soort huis (wat Villa Voelspriet moet voorstellen) met allemaal dieren erin. Er is onder meer een giraffe te zien, een olifant, een bij en een konijn. Deze dieren samen zijn de Blissies. En het is feest, want hun nieuwe clubhuis wordt geopend. Villa Voelspriet genaamd.



Toen ik het boek ‘De Blissies in Villa Voelspriet‘ voor het eerst las, vond ik het een beetje vreemd. Na een paar bladzijdes kwam ik erachter dat ik het rijmend moest lezen. De zinnen zijn opgeschreven zonder interpuncties, wat ik zelf niet fijn lezen vind. Maar eenmaal in het verhaal, wen je eraan. Je leest steeds 4 regels onder elkaar en dan ga je verder naar een volgend blokje. Eén zo’n blokje is rijmend opgeschreven en zo moet je het ook lezen. Als je dat eenmaal doorhebt, leest het lekker weg.
Emoties
Het boek gaat over verschillende emoties en hoe je hiermee om kunt gaan. In Villa Voelspriet mag je blij zijn of juist boos. Maar ook moedig en bang komen voorbij. Bijtje staat bij de ingang van de villa en heet alle andere dieren welkom. De dieren komen één voor één aan en ze hebben allemaal een ander ‘probleem’. Zo is konijn gefrustreerd, omdat ze niet bij het plafond kan om de vlaggetjes op te hangen. Olifant moet naar de wc, maar hij ziet daar een schaduw op de muur waar hij bang van wordt. Bijtje is er om alle dieren te helpen. Met zijn voelsprieten, voelt hij precies aan hoe de dieren zich voelen en kan hij ze helpen.



Ik denk dat de boodschap van het boek is, dat het niet erg is om emoties te voelen en te tonen. Er is altijd een oplossing voor. Wat doe je bijvoorbeeld als je bang bent of gefrustreerd? Dit boek leert je om je eigen voelsprieten te gebruiken. Nu ik eenmaal doorheb hoe ik het boek moet lezen, vind ik het erg leuk. En Lynn ook. Dus we lezen dit boekje een paar keer per week en dit zal voorlopig ook nog wel zo blijven.