We gaan voor dit tactische kaartspel van White Goblin Games terug in de tijd. De stad Amul was namelijk één van de grootste centra van de internationale handel in de oudheid en een belangrijk knooppunt op de Grote Zijderoute. Als speler van Amul ben jij een handelaar die strijdt om rijkdom en succes!
Om de beste handelaar te worden, moet je tactisch kaarten kiezen. Elke kaart is op een bepaalde manier punten waard of in combinatie met een andere kaart. Een spel vol mogelijkheden, waar je ook goed moet opletten wat de concurrent doet ;-).

De inhoud van de doos
In de mooi vormgegeven doos zitten voornamelijk kaarten:
- 183 kaarten, bestaande uit:
– 147 marktkaarten
– 16 paleiskaarten
– 9 bazaarkaarten
– startspelerkaart
– 1 eerste keus kaart
– 1 rondekaart
– 8 speloverzichtskaarten - 1 speelbord
- 1 scoreblok
- Een boekje met daarin de kaarten uitgelegd
- De spelregels

Hoe werkt het spel Amul?
Eerst wordt in het midden een spelbord neergelegd met daarbij paleiskaarten aan de linkerkant en bazaarkaarten aan de rechterkant.

Daarna wordt de startspeler gekozen. Kleine tip: wij doen dat bij elk spel met de app ‘start player’. Iedereen houdt dan zijn/haar vinger op de telefoon en dan kiest de app een startspeler. In het spel krijgt de startspeler tot een bepaalde ronde onderstaande kaarten. De bovenste geeft weer bij welke rondje je bent, van de in totaal negen rondes. En de kaart daaronder geeft aan dat je als eerste een kaart mag kiezen. Grappig element: deze ‘eerste keus kaart’ gaat vanaf een bepaalde ronde (afhankelijk van het aantal spelers) naar de speler die de meeste Militaire Kracht heeft. Door die Militaire Kracht te verzamelen geef je jezelf dus het recht om elke keer de beste kaart te kunnen kiezen.

Na deze voorbereidingen is het spel opgedeeld in fases die je allemaal uitvoert. Al deze fases samen zijn één ronde en dat herhaal je dus negen keer.
- Iedereen pakt een kaart op hand
- Vul de algemene markt aan met twee kaarten
- Offer een kaart afgedekt op tafel
- Iedereen kiest vervolgens een kaart uit de markt
- Daarna leg je een kaart op je speelveld
- Je handelt de effecten op je kaart uit (bijvoorbeeld dat je een kaart van de paleiskaarten of bazaarkaarten mag kiezen)
- De markt wordt weer leeggemaakt
- De eerste keus kaart gaat naar de persoon die er recht op heeft
Zoals je kunt zien is het de bedoeling dat je dus kaarten gaat afleggen, verzamelen en spelen. Elke kaart verdient op een bepaalde manier punten. Zo kun je een kaart neerleggen die ervoor zorgt dat jij punten krijgt als de spelers naast jou bepaalde kaarten verzamelen. Of je spaart voor een bepaalde soort. Zo krijg je bijvoorbeeld twee punten bij één specerijenkaart en zes punten als je twee specerijenkaarten hebt.

Een deel van de kaarten ligt open op tafel en dus kunnen je mede-spelers zien wat je doet. Een ander deel van de kaarten bewaar je op hand en daar spaar je dus eigenlijk stiekem voor punten. Op elke speelkaart staat aangegeven of je de kaarten op hand mag hebben of op tafel moet leggen (of allebei).

Je legt in principe tijdens elke ronde één kaart op tafel, tenzij je een bazaar- of paleiskaart mag pakken. Als je setjes wil maken, kost je dit dus soms meerdere rondes om neer te leggen. Daarom moet je van te voren goed bedenken hoe je punten binnen wilt harken en hoeveel rondes je daarvoor nog nodig hebt. Je mag aan het eind de kaarten waar een handje op staat nog op tafel leggen en die punten tellen dan dus mee. Heb je na negen rondes nog kaarten met het tafelsymbool in je hand? Die vervallen helaas.
Aan het einde van een potje Amul wordt gekeken hoeveel punten je kaarten hebben opgebracht. De speler met de meeste punten wint!
Wat vind ik ervan?
Ik denk dat Amul zomaar eens een spel kan worden dat in mijn top tien terechtkomt. Ik ben zelf een groot fan van 7 Wonders en veel van de spelelementen van dat kaartspel komen terug in Amul. Namelijk militaire kracht verzamelen, tactisch kaarten kiezen en voor een deel afhankelijk zijn van je tegenstander als het op punten aankomt.
Ik vind het leuk dat Amul een toegankelijk spel is. De spelvorm is goed uit te leggen en daarna is het zo dat elke kaart voor zich spreekt. Dat wil niet zeggen dat het spel ‘simpel’ is, je moet wel degelijk goed nadenken over je eigen tactiek en die van je medespelers. Juist die laag maakt het een uitdagend spel.
Het is ook tof dat het met acht spelers gespeeld kan worden. Ik heb dat nog niet geprobeerd, maar ik kan mij voorstellen dat het een hele andere dynamiek geeft omdat er veel meer op tafel gebeurt.
Ik denk ook dat Amul nog een extra element krijgt als je het vaker speelt, omdat je dan weet hoeveel kaarten er van elke soort zijn. Dan kun je steeds meer berekenen wat je ‘concurrent-handelaren’ in hun hand hebben en daar je eigen keuzes op baseren.
Mijn drie medespelers vonden Amul ook erg leuk en voor herhaling vatbaar. Het is zeker de drie tientjes waard, omdat het spel genoeg mogelijkheden en variatie geeft waardoor je er niet snel op uitgekeken raakt!

We hebben trouwens wel een kleine drukfout ontdekt. De Arabische Generaal rechts had eigenlijk een Mongoolse Generaal moeten zijn. De tekentjes links op de kaart geven dat aan en zijn uiterlijk komt ook overeen met de andere Mongoolse kaarten. Foutje!
Meer mooie bordspellen? Wees een Disney-slechterik in Villainous!