Ben jij de rijkste piraat in Libertalia? | Review

Word jij de rijkste luchtpiraat? Daar draait het om in Libertalia, de winden van Galecrest. Het is een tactisch spel, waarbij je goed moet letten op wat je tegenspeler van plan is. Je hebt namelijk dezelfde kaarten, maar wie zet ze het beste in? Je kunt het in je eentje spelen of met z’n zessen en een spel duurt ongeveer 45 tot 60 minuten.

Dit zit er in de doos van Libertalia

In de doos zit een hoop spelmateriaal:

• Een speelbord met twee verschillende kanten
• 54 dubloenen (kartonnen munten)
• 7 buittegels (en een lege buittegel zodat je zelf een variant kan bedenken)
• 48 gekleurde buitfiches met daarop landkaarten, vatten, relikwieën, sabels, amuletten, haken en kisten.
• Een buidel voor de buitfiches
• 1 zeecadet-tagel (om het spel met twee spelers te kunnen spelen)
• Zes keer 40 karakterkaarten
• Zes scoreschijven
• Zes reputatiefiches
• Zes kerkhoftegels
• De spelregels

Daarnaast bevat de doos nog spelmateriaal om twee virtuele spelers aan het spel toe te kunnen voegen:

• Extra spelregels
• Een overzichtskaart
• Vier vervangende buittegels
• 40 solokaarten

De voorbereidingen en het doel van het spel

Een spel Libertalia bestaat uit drie ronden (reizen). Aan het begin van het spel krijgen alle spelers die meedoen (1 tot 6 spelers) zes dezelfde kaarten op hand. Op elke dag van de reis kiezen ze een kaart uit hun hand om te spelen. Die karakters worden bovenaan het bord op het eiland neergelegd. Onderaan de kaarten staan soms dag-eigenschappen, avondschemer-eigenschappen, buitfiches die gepakt moeten worden en nacht-eigenschappen. Dat wordt in deze volgorde ook geactiveerd.

Aan het einde van de reis worden ankereigenschappen van de karakters geactiveerd en worden geld en fiches gescoord. Na de derde reis (ronde) wordt gekeken wie de rijkste piraat is en die wint.

Om dit spel te starten moeten er een paar dingen gebeuren.

• Bij twee spelers wordt de zeecadet-tegel op het eiland bovenaan gelegd:

• Iedere speler krijgt een set van 40 karakterkaarten, een scoreschijf en een kerkhof tegel

• De reputatiefiches worden geschud en in willekeurige volgorde op het bord gelegd. Op bovenstaande foto’s zijn dat de fiches die je rechts in het midden ziet.
• De spelers krijgen geld op basis van hun plaats op het reputatiespoor.
• Er worden buitfiches getrokken en die worden op de reisdagen neergelegd
• Eén speler trekt blind zes kaarten en de andere spelers zoeken diezelfde kaarten in hun stapel op.

Zo speel je het spel

Libertalia bestaat uit drie reizen die elke keer één dag langer duurt. De eerste reis is vier dagen, de tweede vijf en de derde zes dagen. Je start het spel zoals je hierboven hebt gelezen met zes kaarten op hand. Elke speler heeft dezelfde hand. Per dag kiest iedereen een kaart uit hun hand uit en legt die gedekt op tafel neer. Die worden vervolgens tegelijkertijd omgedraaid en op volgorde bovenaan het bord (op het eiland) neergelegd. De volgorde wordt bepaald op basis van de rang van het karakter. Dat is het cijfer bovenaan de kaart. Als twee spelers dezelfde kaart hebben dan wordt er gekeken naar wie van de spelers de hoogste reputatie heeft. De speler met de hoogste reputatie legt zijn kaart rechts.

Als de kaarten bovenaan liggen breken er bepaalde fasen aan. In onderstaande volgorde speelt elke speler de volgende fasen:

• Daglicht – Vanaf links op het bord (de laagste rang) activieert elke speler de dageigenschappen van zijn karakter.

Een voorbeeld:

• Avondschemer – Dit wordt juist vanaf de andere kant gespeeld. Dus eerst wordt de avondschemer door de speler van het meest rechter karakter gespeeld.
  – De speler pakt een buitfiche van de huidige dag weg
  – Hij activeert eventuele avondschemer eigenschappen van het karakter.
  – Of hij legt daarna het karakter voor zich op tafel. Dat is het schip.

Een voorbeeld (zie de tekst bij het ondergaande zonnetje)

• Nacht – Alle spelers activeren tegelijkertijd alle nachteigenschappen van de karakters die in hun schip liggen (dus voor hun op tafel). Dat mag in elke willekeurige volgorde.

Deze fases worden dus afhankelijk van het aantal dagen van de reis (4,5 of 6) elke keer herhaald. Na de nachtfase van de laatste dag moet elke speler nog de volgende stappen uitvoeren:

• Elke speler activeert eventuele ankereigenschappen die onderaan de karakters in zijn schip staan. Dat kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat je meer geld krijgt.
• Elke speler telt zijn geld en geeft dit aantal weer op de scoreschijf (het geldkistje). Het geld gaat vervolgens weer terug in het bakje. Zo blijven er altijd genoeg munten beschikbaar.
• Alle buitfiches die een speler heeft verzameld worden afgelegd. Elk buitfiche betekent iets. Dat is uitgelegd op het speelbord. Zo levert een amulet drie geld op, een relikwie kost je juist drie geld (dubloenen), voor een vat stijg je op het reputatiespoor en voor een kist krijg je vijf dubloenen.
• Karakterkaarten die niet zijn uitgespeeld blijven op hand.
• Elke speler krijgt aan het einde elke reis (dus na de laatste dag) geld voor de plek die hij op het reputatiespoor staat. Sta je dus op negen, dan krijg je negen dubloenen.

Nadat er drie reizen zijn gemaakt wordt gekeken wie de hoogste score op zijn scoreschijf heeft staan. Deze speler is de succesvolste piraat en dus de winnaar. Bij een gelijke stand wint de speler met de beste reputatie.

Dit vind ik ervan

Los van het spel zelf, vind ik gelijk al een aantal andere zaken opvallen. Te beginnen met de vormgeving: dat ziet er ontzettend mooi uit. De kaartjes zijn stuk voor stuk gedetailleerd getekend en ook in een leuke stijl en met heldere kleuren. Net als het speelbord, de spelregels en de schatkistjes. Het ziet er allemaal top uit. Los van de vormgeving ervan, is het spelmateriaal ook gewoon erg kwalitatief. Het is allemaal gewoon van stevig en goed materiaal.

Zelfs de spelregels die zijn gedrukt op steviger papier. Je merkt ook dat het van dezelfde uitgever is als Wingspan. Voor de spelregels is hetzelfde papier gebruikt, en ook bijvoorbeeld het doosje met munten is van hetzelfde materiaal als de doosjes met eieren van Wingspan. Overal is goed over nagedacht en het past mooi bij elkaar. Dat zie je eigenlijk ook terug in het thema van het spel: piraten. Het past allemaal goed bij elkaar. De buitfiches, de schatkist, de rangen. Alles is binnen het thema.

Dan de gameplay van Libertalia. Wat leuk is aan Libertalia is dat elke speler met dezelfde riemen moet roeien. Je krijgt namelijk allemaal dezelfde kaarten. Het komt dus niet aan op geluk, maar vooral op strategie. Je hebt echt wel even tijd nodig om de kaarten te snappen en te begrijpen hoe je ze het beste kunt inzetten. Dat is niet gelijk bij het eerste potje zo. Het spel op zich is makkelijk te begrijpen, maar hoe je het tactisch kunt spelen duurt even iets langer. Dat komt ook omdat je in elk spel een andere set met kaarten op hand hebt en weer nieuwe combinaties kunt maken. Daardoor kun je niet telkens voor dezelfde tactiek gaan.

Wat ook leuk is aan het spel is dat de acties die je doet vaak gevolgen hebben op het spel van een ander. Je kan een kaart van een ander bijvoorbeeld van het eiland halen of een buitfiche dat de ander nodig heeft wegpakken. Ik houd wel van die spellen waarbij je een beetje gemeen kunt spelen. En het maakt ook dat je het niet alleen van je tactiek kan hebben, maar ook van de inzet van de ander.

Herspeelbaar

Het spel is goed te herspelen omdat je elke keer weer een andere set kaarten krijgt en de buit die op het speelbord ligt ook elke keer anders is. De combinatiemogelijkheden zijn gigantisch. Daarnaast heeft het speelbord ook nog eens twee kanten dus je kunt het ook nog moeilijker maken als je het spel goed doorhebt.

Libertalia is een uitdagend spel, goed te begrijpen en er zijn veel mogelijkheden. Zeker een aanrader!