Toen de Engelse schrijfster Zanib Mian erachter kwam dat er voor haar kinderen geen boeken waren met islamitische hoofdpersonen, besloot ze haar eigen boek te schrijven. Daar is de boekenserie Planeet Omar uit voortgekomen. Dat de schrijfster biologie studeerde en les gaf op school is ook in de boeken goed terug te zien. In de serie zijn nu vier boeken uitgekomen waarin wij de laatste mochten lezen: Geflopte superheld
Waar gaat Planeet Omar: Geflopte superheld over?
Hoofdpersonage is dus Omar. Hij zit op school en vindt het erg leuk om mensen te helpen. Hij wordt altijd omringd door zijn beste vrienden; Charlie en Daniël. Charlie is nooit boos en ziet overal een patroon in. Daniël kwam vroeger altijd in de problemen, maar probeert zijn leven te beteren en maakt Omar en Charlie altijd aan het lachen. Omar zijn ouders zijn beiden wetenschapper en zijn grote zus is irritant. De boeken zijn geschreven voor kinderen van zeven jaar of ouder.
Een aantal klasgenoten van Omar doet dingen die niet door de beugel kunnen en Omar neemt de schuld op zich. Daardoor wordt hij de superheld van de klas, alle leerlingen vinden hem geweldig. Maar zijn reputatie bij leraren loopt wel wat schade op. Als zich daarna een groot probleem voordoet op school, krijgt Omar de schuld. Maar wie schiet hem te hulp als dat nodig is?
Wat vinden we ervan?
Boeken zoals deze uit de Omar-serie vallen hier thuis altijd goed in de smaak. Dat komt vooral omdat het niet alleen maar tekst is. Doodles, kleine tekeningen, verschillende lettertypes, kleine letters, afgewisseld met grote. Ik weet niet waarom, maar dat vindt onze achtjarige lezer in huis onweerstaanbaar. Daarnaast is het ook voor Vayèn erg leuk om eens kennis te maken met een andere cultuur.
“Super leuk op het begin, spannend in het midden en jaloezie op het einde Omdat iemand voor iets bang was. Superleuk boek, ik raad je het zeker aan.”
Vayèn
Daarnaast spreekt het verhaal van Planeet Omar: Geflopte superheld ook aan. Het gaat over de dynamiek in de klas, de soms nare trekjes van leraren. De vrienden van Omar en Omar zelf proberen hun beste kant te laten zien. Maar ze zijn niet perfect en hebben allemaal hun gebruiksaanwijzing. Ik denk dat doordat kinderen daarover lezen, ze de kinderen in de klas – die ook allemaal een gebruiksaanwijzing hebben – beter leren begrijpen. En dat ze ook leren dat ook al probeer je alles goed te doen, het toch niet altijd zo afloopt.
Meer lezen? Lees hier de review van Mijn dikke vette zombiegoudvis 2
